Girouio
Daucus carota subsp. maritimus
Apiaceae Umbelliferae
Àutri noum : Pastenargo-fèro, Pastenargo-bastardo, Pastenargo-sóuvajo, Caroto-bastardo, Pastenajo.
Noms en français : Carotte maritime, Carotte sauvage.
Descripcioun :Aquesto girouio trachis dins li tepiero sablouso en ribo de mar. Se destrìo dóu tipe, la subsp. carota pèr sa taio mai pichoto, emai sis oumbello que soun pas pu grando que 5 cm. La flour dóu cèntre èi pas nimai roujinasso eici e li fueio de la cambo soun primo. Compara adounc emé lis àutri subsp. de pastenargo (çai-souto).
Usanço :A li mémis usanço que la girouio subsp. carota.
Port : Erbo
Taio : 30 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico
Gènre : Daucus
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Liò : Sablo
- Mar
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Daucus carota subsp. maritimus (Lam.) Batt., 1889
Jounc-petit
Juncus bufonius
Juncaceae
Noms en français : Jonc des crapauds, Herbe à crapauds.
Descripcioun :Aquéu jounc, di proun coumun, es uno planto de l'an primo e ramificado. Trachis en mato mai o mens grosso. Li flour soun souleto o groupado pèr dos (3, 4). Li tepalo soun verdo o uno pau bruno au mitan.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Prado umido
- Colo
Estànci : Termoumediterran à Subaupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Juncus bufonius L., 1753